szkłem organicznym
Encyklopedia PWN
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
związki nieorg. chloru, w których występuje on na −I stopniu utlenienia oraz związki org., których cząsteczki zawierają w swym składzie chlor.
ciepłochronne materiały, materiały termoizolacyjne,
materiały budowlane o strukturze porowatej lub włóknistej (z luźnych włókien, dość często sprasowanych lub połączonych lepiszczem syntetycznym), stosowane do izolacji cieplnej (termicznej) różnych obiektów i urządzeń.
farby
wyroby lakierowe (zawierające pigmenty) tworzące — po naniesieniu na podłoże — powłoki kryjące (ochronne, dekoracyjne lub specjalne).
[niem.],
rosyjski malarz, grafik i teoretyk sztuki.
szt. plast. substancja wiążąca, która w połączeniu z pigmentami tworzy farbę (farby artystyczne);
